Samour Stud: *Cinnamon

Galeria

Zauroczyłam się nim podczas aukcji ogierów sportowych na północy Niemiec i po prostu musiałam go mieć! Po mojej zaciętej licytacji ku mojemu szczęściu, udało nam się i ostatecznie po podpisaniu wszystkich niezbędnych papierów ogier był już nasz, a na następny dzień jechał z nami do swojego nowego domu.

Cinnamon swoją piękną, mocna budowę odziedziczył po ojcu. Kolorowe umaszczenie także, z tymże jego ojciec był malowanym kasztanem.

|Cynamon to takie typowe ogrzysko. To stary cwaniak, który żeby osiągnąć cel ucieka się do typowo ogierzych sposobów - czaruje i uwodzi. Pozuje, pręży się, wyciąga szyję, robi maślane oczka. Agresji nie wybiera, raczej bierze co jego, gdy dojdzie do wniosku, że coś właśnie jest jego. A jak już się zadomowi w stadzie (ludzko-zwierzęcym), to wiele rzeczy za takowe uważa, np. fanty z kieszeni. Co ciekawe, konisko nie jest typem przywódcy stada, tylko raczej takim seniorkiem-wyjadaczem. Jak ktoś się zacznie wykłócać, odpychać go albo walczyć o swoje, to on to odda, ale dopóki nikt nie protestuje to to wszystko jest do wzięcia, prawda? No więc Cynamon sobie tak właśnie koegzystuje i z ludźmi i z końmi. Jest pojętny, chętny do pracy i ma sympatyczną osobowość. Lubi kontakt z ludźmi i zwierzętami i naprawę go potrzebuje, nie jest typem samotnika. Jest koniem bardzo opanowanym i niepłochliwym - mało co jest w stanie zrobić na nim wrażenie, potrzeba jakiegoś porządnego straszaka, żeby ruszyć jego tyłek z miejsca. Typ ciekawski, lubi spojrzeć co to się tam dzieje, a co to ktoś naprawia.

Ważnym aspektem jest to, że ogier realizuje się na dwóch polach - w ujeżdżeniu i w skokach. W ujeżdżeniu doszedł do klasy N, w skokach do klasy CC. Czym się Cinn charakteryzuje? Dwoma ciekawymi aspektami - z jednej strony jest wielki i potężny, a z drugiej mięciutki, bo mięsisty. Ma naprawdę mnóstwo siły, więc nie siłą należy go kontrolować, bo się nie wygra. To koń do przodu, bardzo energiczny, ma świetną kondychę i trudno go zmęczyć. W jego przypadku trzeba mieć świetne wyczucie rytmu pracy jego ciała, żeby trafić w ten punkt w którym powinno się koniowi wysyłać sygnały i znać czułe punkty jego ciała, żeby właśnie taki konkretny impuls mu zapodać. I tak to z nim idzie, zupełnie bez siły, a można powiedzieć, za pomocą kwintesencji ujeżdżenia. Miękki jest w miarę, więc nie ma sensu się przeciągać. Jest naprawdę dobrze ujeżdżony i przepuszczalny, więc jeśli zaczniemy napierać siłowo, to się zablokuje i po co to komu. Jest ciężki i potężny, ale tak samo potężną ma dupkę i po takim okresie treningu potrafi już ją wykorzystać, zaangażować się i zebrać. Jego ruch jest naprawdę zaskakująco lekki jak na taką masę. Dzięki konkretnej pracy ten wielki niemiecki kuhailan jest całkiem zwrotny, co z kolei przydaje się na parkurze. Oczywiście nie skręci sobie łopatki, żeby wykonać dla Ciebie zwrot o 180 stopni w miejscu, ale potrafi się zgiąć tak, że wszystkich to dziwi. Jego ciężar wpływa na to, że jego chody nie są bardzo obszerne. To dobre szczególnie na parkur - rzetelny trening ujeżdżeniowy nauczył go kontrolowania długości wykroku i mu ten krok otworzył, więc jak trzeba, to postawi krok jak stodoła, a za to nie ma problemu z kontrolowaniem foule. Jego synek ma już na przykład ogromne chody, które już dużo trudniej jest skrócić. Silnik w zadzie jest, więc o siłę odbicie bym się nie martwiła. Wydaje mi się, że to był czynnik decydujący w tym, że w skokach zaszedł wyżej niż w dresażu. Drągi lubi i chętnie na nie napiera. Podczas treningu największym wyzwaniem są dla niego ćwiczenia zręcznościowe i to one czasem najbardziej go frustrują, jak coś nie wychodzi. Jako, że Cinnamon jest koniem bardzo doświadczonym zawody nie robią na nim większego wrażenia. Tremy już nie ma i pokazuje się tak jak na treningu, co oznacza, że czasem nie pokazuje się od tej najlepszej strony i się nieco zbyt rozluźnia, leniwi i w ogóle jakiś taki zabawowy jest :>

Wystawy to formalność. Jak on się na nich pokazuje? Po prostu jest sobą, nic więcej mu nie potrzeba. Trzeba mu tylko pokazywać, żeby szedł z Tobą, a nie gdzieś hen hen hen.

Jest dobrym koniem do nauki dla początkujących, bo on się nie przejmuje. Rozumie - zrobi. Nie zrozumie - nie zrobi, idzie dalej jak szedł. Bez reakcji. Więc zacznie reagować tylko na bardzo dobrego jeźdźca. Co ważne, koń jest cierpliwy i się nie irytuje. Po prostu sobie idzie. Chody ma wygodne, siedzi się jak na fotelu, bo ma kawał grzbietu i dobry rytm w chodach. Tereny lubi, ale musi iść jako czołowy. Nie wyrywa, ale nie lubi ślamazarnych wycieczek, więc kilka porządnych galopów być musi. |~ Frizene Stud

.og. *Code Blue | Kasandra| Firenze Stud

og. Cisco Kid | *Cayenne | hipodrom Tolworth

og. Halago | Islang Song | Any Win

Treningi

Osiągnięcia[64]

Skoki[30]